Droom van Anne (belangrijk)

Dit is niet om je bang te maken, maar om diepgang te gaan krijgen met God

Wat voor tijd gaat komen?
(gelouterd, gegrond, diepgang en wortels…..en een droom)

Er gebeurt veel.
Veel mensen maken heftige dingen mee, in hun eigen leven of dat van familie en vrienden.
Daardoor werd ik wat tegen gehouden om te delen wat ik een paar dagen geleden al wilde delen.

Ik had die nacht een droom.
Helemaal onder de indruk werd ik wakker.
En zoals het vaak gaat met dromen, is het moeilijk uit te leggen aan anderen en vergeet je delen.
Maar ik deelde de droom met Alje en vroeg of hij het ook een geestelijke droom vond.
Die indruk had ik namelijk sterk. Alje ervaarde dat net zo, dus deel ik het.
De avond ervoor zei de Heer me iets over wortels.

Ik zag het beeld van twee planten.
Ze stonden naast elkaar en leken exact hetzelfde.
De planten ondergingen een storm.
De ene plant werd uitgerukt en kapot geblazen en de andere plant stond na de storm, wat gehavend, nog overeind.
Wat was hun verschil?
De wortels.
Diepgang.

Waar ik steeds mee bezig was, was het feit dat ik zoveel christenen hetzelfde hoor zeggen, maar bij de een klikt het bij me en bij de ander niet.
En toen ik de Heer vroeg waarom, kreeg ik het woord : diepgang.
En later ” gesnoeid, gelouterd, gegroeid tegen de verdrukking in, wortels…..”
Ik kreeg de tekst in: ” geworteld en gegrond in de liefde”. (Efeze 3: 17 b, tot 19)

Bij de een is het een oppervlakkig laagje, bij de ander zit het diep geworteld.
Hoe merk je dat dan?
Door stormen heen! Door aanvallen heen. Doordat je liefde op de proef wordt gesteld bijvoorbeeld. We moeten gegrond worden, dus in die grond staan en geworteld worden, dus sterke wortels krijgen in de Liefde.

Ben je toegerust en sterk genoeg om een storm te doorstaan?
Ben je bezig je geloofsspieren te oefenen?
Jezelf sterk te maken zodat je tijdens hevige strijd stand kunt houden?
” Ja, maar Hij is dan toch sterk in mij? Ik hoef toch niet iets te doen? Anders is het toch eigen kracht?”
Nou nee, zo werkt het echt niet.

Als je je Bijbel in de kast laat liggen, geen tijd apart zet om met God te praten, je niet echt bewust bent van de leiding van de Heilige Geest in je leven, je niet totaal onderwerpt aan God, je niet oefent in het weerstand bieden aan de satan, ontwikkel je niet, groei je niet, blijf je slap.
Je eet en drinkt niet en gebruikt je (geloofs) spieren niet.
Wat als er dan strijd komt?
Ziekte? Pijn? En dan heb ik het nog niet eens over vervolging.

Weet je dat toen God het volk Israel hielp, Hij hun tegenstanders versloeg maar ook een flink aantal volken overliet die hen konden aanvallen?
Weet je waarom?
Omdat Hij wilde dat ze vertrouwd bleven of raakten aan de strijd!
Richteren 3 : 1,2

God is niet veranderd, het leven op aarde ook niet.
Hij wil ons oefenen in de strijd, sterk maken.
We worden daarvoor gesnoeid, gelouterd en gaan door lijden heen.

Als je jezelf wijs maakt dat het leven een grote ” halleluja” roep is met Jezus, zul je niet bezig zijn met sterk te worden voor wat komen gaat.
Met Jezus kun je ook zeker veel verwachten. Maar we leven wel in oorlog en dat is elke dag te zien om ons heen.
Als mensen denken(en dat zijn er aardig wat heb ik gemerkt) dat het ‘de hemel op aarde’ wordt als je het Koninkrijk verwacht en dat alles hier dan zal veranderen in een soort paradijs (dat dat al bezig is), steken ze hun kop wel heel erg ver in het zand. Dan zijn ze zeker niet begaan met onze broers en zussen in landen waar je niet vrij bent om Jezus te dienen. Landen waar je afgeslacht wordt als je getuigt dat Jezus je Heer is.

Als je kijkt naar de foto’s hieronder, zie je dat er mensen zijn die dwars door de dood moeten gaan vanwege hun geloof in Jezus.
Mensen voor wie de Bijbel zo’n dierbaar boek is, dat ze ervoor willen sterven. En dat gebeurt ook op veel plaatsen op deze aarde.

Is lijden niet van God?
Was het lijden van Jezus van God?
Natuurlijk satan en de mensen deden het Jezus aan, maar het paste naadloos in Zijn plan! Hij liet het toe, want het was Zijn wil!
Soms gaan we zelfs door een doop van lijden…zo staat het er.
Dan word je maar liefst ondergedompeld in lijden.
God kan het toelaten in jouw en mijn leven.

‘Een knecht staat niet boven zijn heer…’ zegt Jezus.
Maar in dat lijden, in die strijd ontwikkelen we en worden we sterk.
Dan krijgen we diepgang.
Diepgang, diep geworteld worden is heel heel erg nodig!
En juist in deze tijd!

Mijn droom:
ik droomde dat binnen een paar maanden tijd, heel NL werd overspoeld door de Islam.
Ongelooflijk snel ging het. Je kon het niet meer bijhouden , zo snel. Je kon je niet meer voorbereiden, zo razendsnel.
En nee, gek genoeg helemaal niet IS en ook geen extremisme. Nee, gewoon de Islam en het leek heel onschuldig.

Als je je bekeerde tot de Islam hoefde je geen hoofddoeken te dragen en verder niets te doen alleen te zeggen dat je geloofde in Allah en zijn profeet Mohammed. Je onderwierp je aan de Islam en hoorde er bij. Je kon gewoon doorgaan met waar je mee bezig was en was veilig, jij en allen die je lief had.

Maar wij deden dat niet natuurlijk en het aardige vriendelijke van de Islam verdween voor ons meteen (overigens was er nog iets anders bij dan Islam, een soort wereldgodsdienst, beetje new age-achtig)en we werden enorm vervolgd.
We gingen naar een soort ondergrondse gangen en werden ook daar vervolgd.
We kwamen vanuit die gangen, omdat we aan het vluchten waren, ineens in een winkel. De mensen zagen er rustig en modern, normaal uit (winkelend publiek en verkopers zoals altijd) dus we grepen ze aan en vroegen of ze ons wilden verbergen. Ze bleken, heel griezelig, allemaal te zijn overgegaan naar die Islam (en andere godsdienst) en het maakte ze ook niet uit zolang ze maar konden blijven doen wat ze wilden.
Ze hielpen ons ook niet want ze vonden dat we ‘niet zo moeilijk’ moesten doen.
We wisten dat we vreselijk gemarteld zouden worden als de groep ons te pakken kreeg. En daar stonden we dan.
De verkopers gingen rustig door schoenen te passen bij mensen en te verkopen en kleding te laten zien.
Alles alsof er niets aan de hand was.

Dat was het ook niet…..als je maar mee deed.

Hoe lang hielden we dit vol?
Konden we dit aan?
Dat vroeg ik me sterk af tijdens de tocht door de gangen, rennend en rennend.
Ik wist dat de Heilige Geest me zou helpen en sterken, dat wel. Toch voelde ik een vreselijke angst. Maar ik was vastberaden om vol te houden, samen met een aantal anderen.

Maar ook zag ik dat de ene na de andere christen gewoon wel met ze mee ging. Rustig en bedaard, alsof het niks betekende.
” Ach”, zeiden ze ” we zeggen gewoon dat we ons onderwerpen en blijven heus wel Jezus volgen.”
Ze waren laconiek en niet alert.
Ze waren vooral niet sterk genoeg, sterk in het weerstaan van de vijand, niet gewend aan de strijd, niet genoeg opgebouwd in de tijd dat we nog vrijheid kenden. Ze waren ook niet geworteld en gegrond in de liefde want ze lachten ons uit omdat we zo rechtlijnig waren en niet mee wilden doen. Ze hielpen ons niet. We waren geen eenheid. Het geloof in Jezus, hun relatie met Hem bleek niet diep te zitten, hun liefde voor Hem bleek niet allesoverheersend groot te zijn. Ik was helemaal gebroken.

En daarna, na die keuze, leken ze wel gehersenspoeld.
Elke gevoeligheid verdween.
Geen onderscheid, geen contact meer.
Vreselijk, vreselijk!!
Levende doden, robotten.
De duisternis greep ‘als een gek’ om zich heen. Degenen die zich overgegeven hadden zogenaamd alleen om hun leven te redden, werden compleet ingenomen. Bezet gebied.

We renden en we renden door alle ondergrondse gangen.
Er waren dus meer mensen bij ons. Hele sterke, moedige, krachtige.
En ook hele kwetsbare, zwakke mensen die elk moment wilden zwichten voor de vijand. We hielden ze ‘wakker’. We schreeuwden zelfs tegen ze op een gegeven moment en huilden om hun werkelijke ‘leven’ (in Jezus) te redden.
We wisten dat als ze hun leven overgaven, ze hun geestelijk leven verloren en de duisternis volledig vat op ze kreeg.
Ik dacht : ” had ik maar, toen ik de vrijheid nog had, meer….bijbel gelezen, gebeden, bijeenkomsten gehouden om elkaar te versterken..”

Toen waren we nog vrij en konden alles, maar nu niets meer, bijna niets…want we hielpen nog wel mensen.
Sommigen vielen af, anderen hielden stand.

Toen ik wakker werd, bonkte m’n hart nog een tijd heel hard vanwege de angst in de droom. Ik voelde ineens gigantisch de noodzaak van het ‘sterk in geloof staan’, voor ons allemaal.

Nu we nog in vrijheid leven en alles kunnen doen, laten we er gebruik van maken! Laten we waakzaam zijn, onszelf versterken, elkaar helpen en versterken, zorgen dat we klaar staan om terug te vechten als het zover is.
In Christus zijn we meer dan overwinnaars !
In Christus!
Blijf daarom in Hem….dwaal niet af.

Heb je je leven lief?
Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen.
Wie zijn leven wil verliezen, die zal het behouden.
Willen wij ons leven verliezen?
Hoe ver gaan we als we onder druk worden gezet?
Gaan we buigen voor een andere god?
Hoe diep is onze liefde voor Jezus? Onze band met Hem? Vertrouwen we op Hem of hebben we in ons leven steeds op mensen vertrouwd?

Hebben we ons leven lief tot in de dood?(zie tekst onder)
Of zijn we moedig en sterk en open zodat de kracht van de Heilige Geest door ons heen kan werken en we stand kunnen houden, zoals Stefanus die stand hield, tijdens het stenigen en de heerlijkheid van de Heer om en in hem was.

Lieve mensen, ik geloof echt dat de tijd dringt.
De een vindt van wel, de ander zegt van niet.
Maar toch geloof ik na deze droom, dat ik dit door moet geven:
Blijf in Hem, houd je lamp brandend, wees waakzaam, laat je leren, word sterk en krachtig in je geloofsspieren, lees de Bijbel denk er over na, laat het Woord van God je doordrenken, neem het aan als waarheid (enige waarheid) en leer je denken te vernieuwen.
Onderwerp je aan Hem, leer weerstand bieden aan satan en onderhoud een diep contact met Jezus.

Nu zijn we nog vrij….voor hoe lang nog?
ik wil je absoluut niet bang maken, echt niet.
Weet dat Hij altijd en altijd bij ons is tot aan de voleinding van de wereld en ons overal in zal bijstaan, krachtig bijstaan zelfs.
Niets kan ons scheiden van Zijn liefde. Zoals er letterlijk staat in Romeinen 8: 35 t/m 39
” Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking of benauwdheid, of vervolging of honger, of naaktheid, of gevaar, of het zwaard? Gelijk geschreven staat: Om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood, wij zijn gerekend als slachtschapen. Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad. Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here”

Maar dit is wel de tijd om te groeien, sterk te worden in Hem en in Zijn Woord, zodat we stand houden!
Laten we onszelf opbouwen, anderen aanmoedigen en helpen groeien, niet bezig zijn met bijzaken, maar met hoofdzaken, met De hoofdzaak Jezus!
De Leidsman en Voleinder van ons geloof.

Dan zal er, ook al gaan we door verdrukkingen en benauwdheid, door vervolgingen en zelfs door dood, ook van ons staan:
” En zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad, tot in de dood ”. Openbaringen 12: 11